12 grudnia 2018r. do Sejmu wpłynął rewolucyjny projekt ustawy nowelizującej Prawo własności przemysłowej, który wprowadza wiele zmian i nowości dotyczących znaków towarowych. Nowa ustawa stanowi implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2436 i ma na celu zbliżenie i ujednolicenie ustawodawstw państw członkowskich w tym zakresie.
20 lutego 2019r. Sejm uchwalił nową ustawę. Przed jej wejściem w życie warto zapoznać się z zakresem przewidywanych zmian.
Co zmienia nowa ustawa?
1. Dźwięk i zapach jako znak towarowy
Nowelizacja zmienia definicję znaku towarowego, dostosowując ją do zmian zachodzących wraz z postępem technologicznym. Projekt znosi archaiczny obowiązek przedstawiania znaków w sposób graficzny, wprowadzając tym samym możliwość rejestracji nowych, niekonwencjonalnych znaków towarowych – dźwięków, zapachów, hologramów.
Nowa definicja znaku towarowego brzmi:
Znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony. W szczególności znakiem towarowym może być wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk.
2. Opłata zamiast wniosku o przedłużenie ochrony
Procedura przedłużania prawa ochronnego na znak towarowy ulegnie zmianie na korzyść przedsiębiorców. Dotychczas uprawniony musiał składać pisemny wniosek wraz z opłatą urzędową od wniosku o przedłużenie prawa ochronnego na znak towarowy. Z dniem wejścia w życie nowej ustawy wystarczy, by osoba uprawniona wniosła opłatę za kolejny okres ochrony na konto Urzędu Patentowego, bez żadnego wniosku. Zmiana ta niewątpliwie wpłynie na uproszczenie i odformalizowanie procedury.
3. Przyspieszenie procedury
Uprawniony nie będzie musiał czuwać na terminami uiszczania opłat za dalszy okres ochrony znaku, ponieważ nowa ustawa obliguje Urząd Patentowy do informowania uprawionego o zbliżających się terminach. W praktyce oznacza to przyspieszenie załatwiania spraw w tym zakresie.
4. Walka z handlem podrobionymi towarami
Zakres ochrony przysługującej uprawnionemu do znaku towarowego ulegnie wzmocnieniu. Ustawa przyznaje bowiem uprawnienia do wystąpienia z roszczeniami z tytułu naruszeń znaku towarowego nie tylko przeciwko osobie, która wprowadza do obrotu oznaczone znakiem towary, które nie pochodzą od uprawnionego podmiotu, ale także przeciwko tzw. pośrednikowi, czyli osobie, z usług której korzystano przy naruszeniu prawa.
Pojęcie pośrednika jest rozumiane szeroko – od dzierżawców hal targowych poddzierżawiających stanowiska handlowe podmiotom naruszającym prawa ochronne po pośredników działających online. Już nie tylko ten, kto sprzedaje podrobione towary będzie mógł być pociągnięty do odpowiedzialności, ale także właściciele bazarów czy hal targowych.
5. Rozszerzenie przedmiotu ochrony
Nowelizacja usuwa wątpliwości w zakresie przedmiotu ochrony przed przestępstwami podrabiania znaku towarowego w Polsce, obejmując nią także znaki zarejestrowane w Unii Europejskiej. Zmianę tę uzasadnia cel ustawy, jakim jest zapewnienie spójności regulacji dotyczących znaków towarowych krajowych i unijnych.
6. Zniesienie kosztów pomiędzy stronami w przypadku umorzenia postępowania sprzeciwowego
Wprowadzono szczególną zasadę zniesienia kosztów pomiędzy stronami w przypadku umorzenia postępowania sprzeciwowego. Co to zmienia? Żadna ze stron nie będzie musiała w takiej sytuacji zwracać kosztów postępowania drugiej stronie. Obie strony pozostaną przy kosztach poniesionych w związku z własnym udziałem w sprawie.
7. Likwidacja wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego
Projekt ustawy likwiduje instytucję wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, wprowadzając dodatkowe regulacje w zakresie znaków towarowych gwarancyjnych. Dyrektywa unijna wskazuje, że poszczególne państwa mogą uregulować możliwość rejestracji znaków gwarancyjnych przed urzędami krajowymi. Pomimo, że instytucja ta nie cieszy się jeszcze dużą popularnością, to jest to rozwiązanie opłacalne dla zgłaszających. Brak możliwości rejestracji takich znaków w Polsce wymuszałby dokonywanie zgłoszeń przez zainteresowanych w Urzędzie Unii Europejskiej, co byłoby niekorzystne dla zgłaszających, którzy korzystają ze znaku gwarancyjnego wyłącznie w obrębie Polski. Co oznacza to w praktyce? Zmniejszenie kosztów ponoszonych przez zgłaszających (koszty dokonania zgłoszenia unijnego znaku certyfikującego w EUIPO wynoszą obecnie 1500 euro).
W związku ze zmianami w zakresie znaków towarowych gwarancyjnych, ustawa, z uwagi na ich podobieństwo, umożliwia przekształcenie wspólnych znaków towarowych gwarancyjnych w znaki towarowe gwarancyjne, zobowiązując zgłaszającego do dołączenia obowiązkowego regulaminu. Ustawa zakreśla w tym celu trzymiesięczny termin, z upływem którego Urząd Patentowy umorzy postępowanie.