W wyniku obowiązującej od kwietnia 2016 roku nowelizacji ustawy regulującej kwestie związane z ochroną znaku towarowego w Polsce, rejestracja znaku stała się prostsza i szybsza niż kiedykolwiek. Nie ma jednak nic za darmo. Zgłaszający znak towarowy do rejestracji musi liczyć się z ryzykiem sprzeciwu ze strony osób trzecich.
Podanie, opłaty, procedura, świadectwo ochronne, czyli krajowa rejestracja znaku towarowego w pigułce
Aby ubiegać się o rejestrację znaku towarowego w Polsce, należy złożyć w Urzędzie Patentowym RP podanie zawierające następujące informacje:
- dane zgłaszającego ̶ tu wskazujemy, kto ubiega się o ochronę znaku,
- charakterystyka znaku towarowego ̶ określamy, jaki znak nas interesuje (słowny i słowno-graficzny to najpopularniejsze rodzaje znaków, ale są też znaki mniej typowe, na przykład dźwiękowe lub zapachowe), czy jest to znak czarno-biały, czy barwny,
- jakie jest przeznaczeniu znaku ̶ tutaj musimy wyszczególnić te towary i/lub usługi, które będą oznaczane zgłaszanym znakiem towarowym; spis towarów i/lub usług zgłaszający powinien przygotować na podstawie obowiązującej w dacie składania podania Klasyfikacji nicejskiej, która obejmuje 34 klasy towarowe i 11 klas usługowych.
Od liczby klas towarowo-usługowych uzależniona jest wysokość opłat dla Urzędu Patentowego. Pierwsza jest uiszczana przy składaniu zgłoszenia, a druga pod koniec całej procedury, po wydaniu przez Urząd decyzji warunkowej o udzieleniu ochrony. Decyzja nazywa się warunkową, ponieważ od wniesienia na konto Urzędu Patentowego tej drugiej opłaty uzależniona jest ostateczna rejestracja znaku. Druga opłata jest de facto należnością za pierwszy dziesięcioletni okres ochrony znaku. Dodatkowo dolicza się do niej 90 zł za opublikowanie wzmianki o rejestracji znaku w oficjalnym periodyku wydawanym przez Urząd Patentowy (Wiadomości Urzędu Patentowego). Co ważne, nie płacąc tych 90 zł narażamy się na to, że Urząd nie wyda nam świadectwa ochronnego, czyli jedynego dokumentu, który oficjalnie potwierdza, że jesteśmy uprawnieni do zarejestrowanego znaku towarowego.
Wysokość opłat urzędowych dla liczby klas od jednej do czterech przedstawia poniższa tabela:
Procedura rejestracyjna znaku towarowego obejmuje trzy etapy:
Pierwszy: Okres badań ̶ czas, który Urząd Patentowy poświęca na zbadanie zgłoszenia pod względem formalnym (czy zgłoszenie jest kompletne i prawidłowe) i merytorycznym (badanie przesłanek bezwględnych).
Drugi: Okres sprzeciwowy ̶ trzymiesięczny okres, w którym osoby trzecie mające w tym interes prawny mogą wnieść sprzeciw wobec zgłoszenia znaku.
Trzeci: Okres rejestracji ̶ czas, w którym Urząd wydaje decyzję warunkową, a po jej opłaceniu przez zgłaszającego publikuje wzmiankę o udzielonym prawie ochronnym i wydaje uprawnionemu świadectwo rejestracji znaku.
Jeżeli:
- wniosek o rejestrację znaku nie będzie obarczony brakami formalnymi lub zostaną one uzupełnione w terminie,
- Urząd Patentowy nie stwierdzi istnienia przesłanek bezwzględnych odmowy rejestracji,
- nikt nie wniesie sprzeciwu lub wniesie go po terminie,
- zgłaszający po otrzymaniu decyzji warunkowej wniesie wymagane opłaty w terminie (!), dzięki czemu decyzja się uprawomocni,
zgłaszający uzyskuje prawo ochronne na znak towarowy, czyli, potocznie mówiąc, zostaje szczęśliwym właścicielem zarejestrowanego znaku towarowego.
Prawo ochronne jest udzielane w cyklach dziesięcioletnich. Gdy pierwszy taki okres zbliża się ku końcowi, wystarczy w terminie (!) złożyć w Urzędzie Patentowym wniosek o przedłużenie ochrony i stosowną opłatę. W taki sposób ochrona znaku może być przedłużana, co do zasady, w nieskończoność.
W świetle wszystkiego, co zostało powiedziane, rejestracja znaku towarowego w obecnie obowiązującym w Polsce systemie sprzeciwowym wydaje się być zadaniem banalnie prostym. Ale czy rzeczywiście? Zanim złożysz podanie w Urzędzie Patentowym, przeczytaj koniecznie nasz artykuł: Badanie czystości znaku towarowego, czyli Znak towarowy zgłaszaj z głową a w razie problemów skontaktuj się z naszą kancelarią prawa patentowego.