Czym różni się wzór przemysłowy do znaku towarowego? Wiele osób często myli te pojęcia lub posługuje się nimi zamiennie, tymczasem są to dwa różne przedmioty prawa własności intelektualnej (w węższym ujęciu: własności przemysłowej). Przedmiotem ochrony znaków towarowych i wzorów przemysłowych jest co innego. Procedura rejestracji mimo, że jest dokonywana przez te same instytucje, również nieco się różni. Warto to sobie wyjaśnić i przyswoić najistotniejsze różnice.
Chcąc chronić wygląd produktu: jego kształt, cechy linii, konturów, kolorystykę, teksturę i/lub materiał samego produktu oraz jego ornamentację, należy dokonać rejestracji wzoru przemysłowego, a przesłanką do rejestracji jest m.in. warunek nowości wzoru.
Natomiast znaki towarowe to symbole, które pozwalają na identyfikację towarów i usług na tle konkurencji.
Zarówno znak towarowy, jak i wzór przemysłowy można zarejestrować czy to w Polsce (w Urzędzie Patentowym RP), czy to w Unii Europejskiej (w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej). Wzór przemysłowy zarejestrowany w Unii Europejskiej określa się jako zarejestrowany wzór wspólnotowy, w skrócie ZWW.
Procedury krajowa i unijna rejestracji wzorów przemysłowych i znaków towarowych są zbliżone, a rejestracji można dokonać drogą elektroniczną.
CZAS
Rejestracja wzoru przemysłowego jest szybsza. Urząd bada zgłoszenie pod kątem spełnienia wymogów formalnych, czyli sprawdza poprawność złożonego podania o rejestrację oraz to, czy wzór jest wzorem i czy nie zwiera elementów sprzecznych z porządkiem publicznym i moralnością publiczną, a opłaty zostały uiszczone w wymaganej wysokości. Urząd nie bada spełnienia przesłanki nowości oraz indywidualności. Co więcej, w procesie rejestracji wzoru przemysłowego brak obligatoryjnego trzymiesięcznego okresu sprzeciwowego, w którym istniałaby możliwość zablokowania rejestracji przez właścicieli wcześniej zarejestrowanych wzorów podobnych, tak jak ma to miejsce przy rejestracji znaków towarowych. Dopiero po zarejestrowaniu wzoru można doprowadzić do jego unieważniania, wykazując m.in. brak spełnienia przesłanki nowości czy indywidualności. Ograniczone badanie wzoru, brak okresu sprzeciwowego i uczestnictwa innych podmiotów w procesie rejestracji wzoru skutkują błyskawicznym – kilkudniowym – oczekiwaniem na uzyskanie rejestracji, jeśli tylko spełnione są wszystkie przesłanki formalne.
ZGŁOSZENIE
Kolejną istotna różnicą między wzorami przemysłowymi i znakami towarowymi jest to, że w jednym zgłoszeniu można uzyskać ochronę dla kilku wzorów jednocześnie. Natomiast w przypadku znaku towarowego w jednej procedurze możemy zgłosić wyłącznie jeden znak. Dodatkową zaletą zgłoszenia kilku wzorów jednocześnie jest możliwość obniżenia w ten sposób wysokości opłat urzędowych. Należy jedynie pamiętać, aby wszystkie łącznie zgłoszone wzory należały do tej samej klasy Klasyfikacji lokarneńskiej. Ten wymóg nazywa się „wymogiem jednolitości klasy”. Jednakże w tym samym zgłoszeniu wzory mogą już należeć do różnych podklas w obrębie danej klasy.
W przypadku rejestracji wzoru przemysłowego w Unii Europejskiej są trzy kategorie opłat: za rejestrację, za publikację i za odroczenie publikacji.
Podstawowa opłata za rejestrację jednego wzoru wynosi 230 euro. Jeżeli w tym samym zgłoszeniu rejestrujemy kolejne wzory, to za dodatkowe wzory w liczbie od dwóch do dziesięciu opłata rejestracyjna wyniesie po 115 euro od wzoru. Jeżeli będziemy rejestrować powyżej dziesięciu wzorów, to za wzór jedenasty i kolejne zapłacimy po 50 euro.
Takie same zasady dotyczą opłaty za publikację. Przy jednym wzorze opłata wynosi 120 euro, przy dwóch do dziesięciu wzorów za każdy zapłacimy po 60 euro, natomiast jeżeli rejestrujemy powyżej dziesięciu wzorów, to opłata za publikację wzoru jedenastego i następnych wyniesie po 30 euro.
Jeżeli chcemy odroczenia publikacji, wówczas w miejsce opłaty za publikację należy uiścić opłatę za odroczenie, która przy zgłoszeniu jednego wzoru wynosi 40 euro, dla dwóch do dziesięciu wzorów po 20 euro, a dla wzoru jedenastego i kolejnych po 10 euro.
KLASY
Wspomnieliśmy już o tzw. klasach, zatem warto ten temat rozwinąć.
Przy rejestracji znaku towarowego wskazujemy wybrane towary i usługi, dla których chcemy zarejestrować znak. Uzyskana w wyniku rejestracji ochrona nie jest nieograniczona, lecz obejmuje wyłącznie wskazane w zgłoszeniu towary i usługi. Przy zgłaszaniu znaku towarowego korzysta się z Klasyfikacji nicejskiej, która składa się z czterdziestu pięciu klas, grupujących towary w klasach 1-34, a usługi w klasach 35-45. W każdej klasie znajdują się podobne towary lub podobne usługi. W zgłoszeniu wskazujemy te klasy towarów i usług, dla których wnosimy o rejestrację. Od ilości klas, w których znak towarowy jest rejestrowany, zależy wysokość opłat urzędowych. W przypadku rejestracji znaku w Unii Europejskiej opłaty kształtują się następująco:
- przy zgłoszeniu znaku w jednej klasie opłata wynosi 850 euro,
- za drugą klasę należy doliczyć 50 euro,
- za trzecią i kolejną klasę opłata wynosi po 150 euro.
W przypadku znaków towarowych klasy mają zatem istotne znaczenie, bo wskazują na zakres prawa ochronnego, pomagają ustalić podobieństwo oznaczeń oraz wpływają na wysokość opłat urzędowych.
W przypadku wzorów przemysłowych w zgłoszeniu również należy wskazać klasy. Jednakże w tym wypadku mają one całkowicie inne znaczenie. Klasyfikacja lokarneńska służy wyłącznie do celów administracyjnych i ułatwia przeszukiwanie bazy danych zarejestrowanych wzorów. Opis wzorów i klasyfikacja nie wpływają na zakres ochrony. Lista towarów Klasyfikacji lokarneńskiej usystematyzowana jest w porządku alfabetycznym oraz klasowym. Towary są przyporządkowane do klas i podklas. Ilość klas w zgłoszeniu nie wpływa na wysokość opłat do urzędu, a zatem jeżeli wzór może zostać przyporządkowany do więcej niż jednej klasy, nie poniesiemy z tego tytułu dodatkowych kosztów.
Jeżeli są Państwo zainteresowani możliwością uzyskania ochrony na wzór przemysłowy i/lub znak towarowy, zapraszamy do kontaktu.
